Өвлийн хүйтэнд гадаа хонож, босож ирчихээд юу ч юм шивнэж, инээд алдан сууна.
Түүний хэн гэдэг нь хэдэн настайг хэн ч мэдэхгүй. Өөрийгөө Оюунчимэг, 23 настай гэж танилцуулна. Асуулт тавихад заримдаа юу ч дуугарахгүй, камергүй үед бага сага асуултад хариулж ярина. Энэ эмээ байрны гадаа ор засч гурван сар эндээ амьдарч байгаа. Цастай хүйтэнд өглөө 10 цаг гэж очиход гадаа унтаж байсан учраас түүнийг сэрээж хамт хороо руу нь орсон юм. Хорооныхонг хүлээх зуураа камергүй ярилцахад инээмсэглээд, хумсаа харангаа “би ховдын дарвийнх, одоо явж болно тэ” гээд хэвийн ярив. Та гэрийнхээ хүмүүсийн нэрийг хэлж болох уу гэхэд дахиад л инээд алдан амандаа юу ч юм шивнэн сууна. Хорооны цагдаа хоёр ч удаа асрамжийн газар аваачиж өгсөн ч асрамжийн газраасаа зугтааж, энэ байрны гадаа буцаж ирээд олон хоноод байгаа нь энэ. Тиймээс бид хорооны нийгмийн ажилтантай хамтарч дахин асрамжийн газар нь хүлээлгэж өгсөн юм. Асрамжийн газарт очоод өрөөндөө ормогцоо инээд алдаад, урагш хойш найган суув.
Бичлэгээр үзэх:
Сэтгэгдэл (1)