"Дахиад өгөх амь алга, одоо зогс" хэлэлцүүлэг болж байна. Хэлэлцүүлэгт цэргийн албанд татагдаад амь насаа алдсан талийгаачдын ар гэр, эрүүл мэндээрээ хохирсон иргэд болон ар гэрийн төлөөллүүд оролцож байна.
Амь насаа алдсан талийгаачийн ээж н.Энхцэцэг " Тангарагийн баяр болохоос хоёр хоногийн өмнө 0167 дугаар ангийн захирагч нь яриад хүндээр битгий тусгаж аваарай. Хүү чинь хагалгаанд орохоор боллоо. Хэвлий нь усаар дүүрсэн гэдэг мэдээг сонсоод цасан шуургатай байхад Өмнөговь руу гарсан. Намайг очиход хүү минь хагалгаанаас дөнгөж гарчихсан байсан. Тэгэхэд ангийн захирагч, эмч нь хүүгийн минь хажууд зогсчихоод гадны нөлөө байхгүй биз дээ гээд дахин дахин асуугаад байсан. Хүү минь өвчиндөө шаналж байхад шүү дээ. Хүүг минь ахлагч н.Мягмарнаран зодсон юм билээ.
Намайг очиход хүүгийн минь уруул сэтэрчихсэн байсан. Яагаад уруул нь сэтэрчихсэн юм бэ гэхэд хаалга мөргөсөн гэж хэлсэн. Хээрийн бэлтгэлд майхан саванд байж яагаад хаалга мөргөдөг юм бэ гэж хэлж байсан юм.
Миний хүү БНСУ руу сурах гээд виз мэдүүлээд, бүх зүйл бэлэн болчихсон байтал цэрэгт татагдах болсон. Тэгсэн ч гэсэн ээжээ би эх орны цэрэг болоод ирье гээд явсан юм шүү дээ.
Хүү минь "ээжээ хоёулаа явъя. Энд таних хүн алга, хоол ч үгүй та яаж байдаг юм бэ гээд бид хоёр өвчин намдаах тариа хийлгээд хотод Цэргийн төв эмнэлэгт очиход хүү чинь тангараг өргөөгүй ЭХЭМҮТ рүү яв гэсэн. Уг нь цэргийн албанд татагдаад ийм байдалтай болсон шүү дээ. Ангиас нь гомдолгүй гэдэг бичигт л гарын үсэг зураад өг гээд байдаг юм билээ" хэмээн нулимс дуслуулан ярилаа.
Сэтгэгдэл (33)